کتاب زندگی بهتر اثر آنا گاوالدا ترجمه شهرزاد سلحشور

درباره کتاب زندگی بهتر

کتاب «زندگی بهتر» نوشته‌ ی «آنا گاوالدا»، نویسنده‌ ی فرانسوی شامل دو داستان بلند است که با نثری متفاوت از سایر داستان‌ های این نویسنده در سال 2014 منتشر شد. این نویسنده در این دو داستان بلند مانند سایر آثارش خلأهای عاطفی انسان مدرن را به تصویر کشیده و لایه‌ های عمیق‌ تر انسانی را نشان داده است. دو داستان این کتاب با نام‌ های «ماتیلد» و «یان» هستند که برگرفته از شخصیت‌ های هر داستان هستند. این نویسنده این داستان‌ ها را از زبان این شخصیت‌ ها بیان کرده و امکان دیدن دنیا از دریچه‌ ی چشم یک جوان را به خواننده داده است.

«ماتیلد» شخصیت اصلی داستان اول این کتاب است، او دختری بیست‌ و چهارساله است که در یکی از محله‌ های خوب پاریس همراه با دو دختر دیگر زندگی میکند. «یان» شخصیت اصلی داستان دیگر کتاب است که پس از فارغ‌ التحصیلی به فروشندگی کالاهای دیجیتالی مشغول شده است. «ماتیلد» و «یان» تصویری از زندگی جوانان امروزی هستند، آنها به‌طور موازی براساس اتفاق‌ های ساده‌ای تصمیم به تغییر زندگی‌شان میگیرند و نگاه و رویکردشان نسبت به زندگی را تغییر میدهند. این دو جوان باوجود امکانات و رفاه متوسط درباره‌ی احساس خوشبختی و رضایت واقعی دچار تردید شده‌ اند و در پی یافتن معنی و مفهوم با اصالت آن هستند.

درباره آنا گاوالدا

«آنا گاوالدا» Anna Gavalda نویسنده و داستان نویس برجسته‌ی فرانسوی در 9 دسامبر سال ۱۹۷۰ در شهر پاریس به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو هنرمند بودند و او کودکی‌ اش را در خانواده‌ ای با اصالت گذراند. او در نوجوانی مشاغل گوناگونی را تجربه کرد و زودتر از هم‌ سن‌ هایش وارد جامعه شد و موفق به دریافت بورسیه از دانشگاه سوربن شد و تحصیلاتش را به سرانجام رساند. او نوشتن را از دهه‌ ی نود میلادی آغاز کرد و در سال 1999 مجموعه داستان معروف «دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد» را منتشر کرد. «آنا گاوالدا» پس از انتشار موفق این اثر داستان‌ نویسی را به‌ طور جدی دنبال کرد و چندین رمان و داستان‌ کوتاه دیگر هم منتشر کرد. او در حال حاضر یکی از نویسندگان به نام ادبیات معاصر فرانسه است که آثارش به چندین زبان ترجمه شده‌ اند. این نویسنده با نثری روان و لطیف روابط انسانی، عشق و شکست را دست‌ مایه‌ ی داستان‌ هایش قرار داده و داستان‌ های خواندنی و پرکشش به‌خصوص برای زنان خلق کرده است. ازجمله آثار او که به فارسی ترجمه شده‌ اند میتوان به «با هم، همین و بس»، «گریز دلپذیر»، «من او را دوست داشتم« و «زیر پوست زندگی» اشاره کرد.

ترجمه کتاب زندگی بهتر به زبان فارسی

کتاب «زندگی بهتر» نوشته‌ ی «آنا گاوالدا» را انتشارات قطره با ترجمه‌ ی «شهرزاد سلحشور» در سال 1393 منتشر کرده است که در همین صفحه از حامی استارتاپ برای خرید و دانلود موجود است. «شهرزاد سلحشور» مترجم ایرانی است که از آثار ترجمه شده‌ی دیگر او میتوان به کتاب «شغل من گدایی است» است اشاره کرد.

در بخشی از کتاب زندگی بهتر میخوانیم

دور سالن گشتم و تمام صندلی‌ ها، مبل‌ ها، روی زانوی مشتری‌ ها، زیر میزها و جا لباسی‌ ها را با دقت نگاه کردم. آدم‌ ها را هل دادم. معذرت‌ خواهی کردم. اشک‌ هایم را پاک کردم و به دستشویی رفتم. زنانه، مردانه، ورود ممنوع، به آشپزخانه رفتم. سؤال پرسیدم، کسانی را که میخواستند جلویم را بگیرند کنار زدم، التماس کردم، قول دادم، عشوه‌ گری کردم، قسم خوردم، خندیدم، شوخی کردم، با جزئیات تعریف کردم، با دقت زیر نظر گرفتم، خیره شدم، مراقب در ورودی بودم و بالاخره بیرون آمدم: نه کیفی آنجا بود و نه هیچ مظنونی.

به من دروغ میگفتند. يا شاید من دیوانه شده بودم.

امکانش بود، فکر میکنم پیش‌ از این هم همینطور بود. دیگر فکر نمیکردم. همه‌ چیز را ماشین‌ وار مرور میکردم: در مسیر رسیدن به دوچرخه‌ ام گمش کرده بودم؟ بند کیفم برای اینکه مرا جلو رئیس‌ هایم (دخترها) تنبیه کند و به تمسخر بگیرد، کنده‌ شده بود. و تمام سطل آشغال‌ های محله را گشتم. یک جیب‌ بر حرفه‌ ای بالای خیابان شانزه لیزه کیفم را زده بود؟ دیگر خانه‌ نشین شده بودم؟ از این به بعد باید در خانه میماندم و استراحت میکردم؟

درحالیکه از دلگرمی‌ های مأیوس‌ کننده‌ ای که مناسب این شرایط است، ازهم‌ پاشیده بودم از کافه خارج شدم.

خانم کوچولوی عزیزم واقعاً متأسفم، با این حال یک شماره تلفن برایمان بگذارید و به‌ هرحال تمام سطل آشغال‌ ها را بگردید. میدانید که فقط دنبال پول هستند، باقی را بلافاصله دور می‌ اندازند. قبل از اینکه اطلاعیه بدهید کمی صبر کنید. ولی به‌ هرحال ارزش مدارکتان این روزها کم نیست. به‌ هرحال به شما بگویم، با این رومانیایی‌ هایی که از دو سال پیش در شانزه لیزه ول میچرخند، از هیچ چیز نباید تعجب کرد.

بروید… شانس یارتان باشد.

بیرون، زدم زیر گریه.

برای خودم، برای حماقتم، برای این ساک‌ های مزخرفی که از آنها مراقبت میکردم. تمام چیزهایی که احتیاجی به آنها نداشتم بود و قفلی که باید عوض میکردم و دخترها که راه دور بودند و اصلاً این نوع بی‌ دقتی را درک نمیکردند… و کارت‌ بانکی‌ ام و کیف پولم که آنقدر دوستش داشتم و پولم و پولشان! بله، پول آن‌ ها! کثافت! ده هزار یورو! ده هزار یورویی که فردا صبح باید به یک عوضی دیگر میدادم! چه طور میشود این‌قدر احمق بود؟ و این به خاطر جلف‌ بازی پای تلفن با ماریون بود. به من به چشم یک آدم مهم نگاه کرده بودند، ولی به‌ محض اینکه یک کار مهم را به من سپردند، دیگر هیچ چیز نبودم.