کتاب دفترچه یادداشت قرمز اثر آنتوان لورن ترجمه شکیبا محب‌ علی

کتاب دفترچه یادداشت قرمز اثر آنتوان لورن ترجمه شکیبا محب‌ علی در بخش کتابخانه حامی استارتاپ

کتاب دفترچه یادداشت قرمز: آنتوان لورن متولد (۱۹۷۰) پاریس، روزنامه‌ نگار، مجموعه‌ دار و نویسنده پنج رمان است. «دفترچه یادداشت قرمز» داستان مردی کتاب‌ فروش است که در خیابان نزدیک خانه‌ اش کیفی را پیدا میکند. در بخشی از این کتاب میخوانیم: «تاکسی او را نبش بلوار، تقریباً پنجاه متری خانه‌ اش پیاده کرد. خیابان از نور نارنجی رنگ چراغ‌ هایی که به ساختمان‌ ها می تابیدند روشن بود. با این حال مضطرب بود؛ مثل شب‌ هایی که دیروقت به خانه برمیگشت. پشت سرش را نگاه کرد، اما کسی نبود. نورِ هتلِ رو به‌ رو، بخشی از پیاده‌ رو را روشن کرده بود، درست بین دو درختچه‌ ی گلدانی که دو طرف درِ ورودی قرار داشتند. جلوی درِ خانه ایستاد، زیپ کیفش را باز کرد، تا کلیدهایش را پیدا کند. بعد همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد…»

بخشی از کتاب دفترچه یادداشت قرمز

لوران جلوی آیینه ی حمام ایستاده بود، تلاش برای اصلاح صورتش را نیمه کاره رها کرد. ریش تراش برقی که صدای وِزوِزش موسیقیِ متن هر روز صبحِ او بود، امروز صدایِ قیژقیژ از خودش درآورد و الان هم به طور کلی از کار افتاده و جای خودش را به سکوت داده بود. ریش تراش راخاموش روشن کرد، ضربه ای به رویه ی فلزی آن زد، از برق کشید و دوباره به برق زد. فایده ای نداشت. بروان ۸۶۰، با سه تیغه ی چرخشی اش، پاک از کار افتاده بود. لوران ناراحت بود. دلش نمی آمد ریش تراش را دور بیندازد؛ هنوز نه. با احترام، آن را در ظرفی صدفی که ده سال پیش از یونان آورده بود، گذاشت. ریش تراش ژیلتش را که در حال پوسیدن بود در یکی از کشوها پیدا کرد؛ از بختِ بد، آن هم به درد نمیخورد. وقتی شیر حمام را باز کرد، با صدای فِش فِشِ خفه ای مواجه شد. آب نبود. اطلاعیه ی خبر قطع آب یک هفته ای می شد که در راهروی ساختمان نصب بود، اما او فراموش کرده بود. لوران به آینه نگاه کرد و مردی را دید با صورت اصلاح نشده و موهای ژولیده پولیده، که شب ناآرامی را پشت سر گذاشته. کتری فقط به اندازه یک فنجان قهوه آب داشت.

وقتی از ساختمان بیرون آمد، نگاهی به کرکره ی فلزی مغازه انداخت. کمی بعد، با چرخاندن کلیدی، در پَنلِ الکترونیکی، کرکره را بالا برد. بعد برای همسایه اش، ژان مارتل ( صاحب مغازه ی سمساری ) به نشانه ی سلام سری تکان داد. او در حال نوشیدن یک فنجان شیر قهوه در تراس ژان بارت بود. برای خانم داخل خشکشویی ( کارمند خشکشوییِ کبوتر سفید ) دست تکان داد، او هم متقابلاً از پشت شیشه دستی تکان داد. بعد از اینکه کرکره کاملا بالا رفت، مغازه اش را وارسی کرد؛ کاری که همیشه انجام میداد، داستان های جدید، کتاب های هنر، پرفروش ها در کنار کتاب هایی که دوست داریم و کتاب هایی که باید خواند.